Woensdag 30 november was alweer de derde en laatste lezing van prof. Den Hertog rond het thema “Erken hoe God Barth gebruikte”.
Ging het in de tweede lezing van 9 nov. over met name Barth’s houding tegenover het nationaal socialisme, de laatste lezing schetste de ontwikkeling van Barth’s denken na de tweede wereldoorlog en ging ook in op punten van kritiek die op Barth’s denken zijn aan te voeren.
Voorop staat bij prof. Den Hertog dat Barth voldoet aan het criterium voor een theoloog en christelijk leider: iemand die ons tot Christus brengt! Als reserve-gevangenispredikant in Basel vertelde Barth eens aan zijn gedetineerde toehoorders dat de lange rij theologische boeken die hij geschreven had eigenlijk neerkwamen op één zinnetje: “Mijn genade is u genoeg” (2Kor12:9).
Een bezwaar is dat bij Barth de triomf der genade zo overmachtig straalt dat daarbij het belang van het menselijk geloofsantwoord verdampt. Overigens erkende Barth zelf aan het einde van zijn leven dat hij op dat punt tekort geschoten was, en meer aandacht had moeten geven aan de Heilige Geest en Zijn werk.
Een ander punt van kritiek is Barth’s verwerping van de kinderdoop. Dit was wel ingegeven door zijn afkeer van de praktijk in de duitse en zwitserse volkskerken: een zinledig ritueel. Dan liever de volwassenendoop waarbij de ‘mondige mens’ ja zegt tot Christus. Deze mondige mens is bij Barth nooit de trotse mens van zijn vrijzinnige leermeesters, maar de door God mondig gemaakte mens die dankbaar Zijn genadegave aanvaardt.
Terugkijkend op een serie die een geïnteresseerde leek doet verlangen naar meer: bijv. een studieweek in een mooi conferentieoord; want niet alle vragen konden aan bod komen.
Zoetermeer, 9 december 2011, Leen van der Hulst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten